Χαρούμενη Τούρτα

Θα σου πω μια συνταγή
για μια τούρτα μαγική

Ανακάτεψε καλάδέκα γέλια τρανταχτά

χάδια πέντε κουταλιές
λίγο ξύσμα αγκαλιές

πασπάλισε τη με φιλιά
και χαμόγελα πολλά

άλεσε μ' ευχές τη ζύμη
κομματάκι δεν θα μείνει 

Σας περιμένω να δοκιμάσουμε τη συνταγή μου... 

Την ονόμασα "Χαρούμενη Τούρτα".Το στιχάκι ευφάνταστο, το δανείστηκα από ένα blog (γλυκές ιστορίες)

μουσικός ιστός (7 tracks) by irene_z18 - MixPod

μουσικός ιστός (7 tracks) by irene_z18 - MixPod

Το παραμύθι της Ταραντούλας

Μια φορά κι έναν καιρό έξω από την αρχαία πόλη του Τάραντα ζούσε μια γλυκειά κοπέλα, η Αράχνη ή ταραντούλα , που ύφαινε όμορφα σα θεά. Όλοι τη θαύμαζαν κι εκείνη τόσο το πήρε επάνω της που ελεγε σ’ολους πως ήταν η καλύτερη υφάντρα του κόσμου! Μια μέρα μάλιστα είπε πως ούτε κι η θεά Αθηνά δεν μπορεί να παραβγεί μαζί της στο υφάδι… τότε ο νέος που την αγαπούσε λυπήθηκε πολύ γιατί ήξερε καλά πως όταν μια όμορφη κοπέλα φουσκώσει από εγωισμό κι υπερηφάνεια χάνει την ομορφιά και την εξυπνάδα της.
Ζήτησε λοιπόν από τη θεά Αθηνά να τον συμβουλέψει τι να κάνει για να βοηθήσει την Αράχνη σ΄αυτή τη δύσκολη θέση που μόνη της είχε βρεθεί. Τότε η Αθηνά χωρίς να σκεφτεί καθόλου του είπε να τραγουδίσει στην κοπέλα ένα τραγούδι για την αγάπη που νοιώθει γι αυτήν, γιατί η αγάπη είναι το καλύτερο γιατρικό για όλες τις αρρώστιες μα πιο πολύ για την υπερηφάνεια και τον εγωισμό…
Μόλις τέλειωσε το τραγούδι το παλικάρι, η αράχνη έγειρε τα μάτια της κι έπεσε σ΄ένα βαθύ ύπνο. Κανείς δεν έμαθε ποτέ πόσες μέρες, πόσα χρόνια η και αιώνες κοιμήθηκε εκεί, δίπλα στον αγαπημένο της, φαίνεται όμως ότι η θεά Αθηνά είχε δείξει στο παλικάρι ένα μυστικό μονοπάτι που οδηγούσε μέσα στα όνειρά της…
Κι έτσι αυτός πήγαινε εκεί συχνά και της τραγουδούσε, κι αυτή χόρευε, χόρευε συνέχεια χωρίς να κουράζεται, γιατί μέσα στα όνειρα χορεύουν τα κορίτσια χωρίς ποτέ να κουράζονται…
Φαίνεται ότι πέρασαν έτσι πολλά χρόνια, ίσως αιώνες, όμως η αράχνη δεν ξυπνούσε και το παλικάρι βρισκόταν πάντα εκεί, κοντά της, χωρίς να γερνά και χωρίς να κουράζεται, γιατί τα παλικάρια ούτε γερνούν ούτε κουράζονται όταν βρίσκουν το δρόμο για τα όνειρα των κοριτσιών που αγαπούν.
Γένοβα, αρχές του αιώνα, καράβι ο Σίριος, φορτώνει πλήθος ανθρώπων μαζί με τραγούδια και όνειρα για μια χώρα μαγική, προορισμός γεμάτος άγνωστο και ελπίδες.. ανάμεσά σ΄ όλους κι ένας επίσκοπος από τη περιοχή του Τάραντα ανεβαίνει στο καράβι μ΄ ένα μυστικό. Αρχές του αιώνα ο Σίριος βυθίζεται και χάνονται όλοι ανάμεσα στα κύματα. Μεταξύ τους και ένας επίσκοπος που έδινε σ’ όλους την ευλογία του. Αρκετά χιλιόμετρα πιο πάνω γυναίκες εργάτριες στις φυτείες ρυζιού στη Νοβάρα ζητούν απ΄τ΄αφεντικό τα λεφτά που τους χρωστά για να γυρίσουν με το τρένο στο σπίτι που τις περιμένουν οι άντρες και τα παιδιά τους.
Σαλέντο, αρχές του αιώνα. ΄Ενα μικρό ζωύφιο με μαύρα χνουδωτά πόδια τριγυρνάει στις έφορες πεδιάδες και κεντά με φαρμακερό δηλητήριο τα κορίτσια όταν ανέμελα χαίρονται την άνοιξη. Τη λένε αράχνη ταραντούλα και μια παλιά ιστορία λέει ότι ήταν κάποτε μια όμορφη κοπέλα που είχε αποκοιμηθεί για πολλούς αιώνες. Ξύπνησε όταν ο νέος που αγαπούσε σταμάτησε να την επισκέπτεται στα όνειρά της και έφυγε σε μια χώρα μακρινή μαζί μ΄ένα μυστικό. Η τσιμπημένη κόρη πέφτει κάτω και λένε πως πεθαίνει εκτός αν είναι κάποιος που την αγαπά.
Τότε έρχονται τ΄ αγόρια με όργανέτα και ντέφια και οδηγούν την κοπέλα στο χορό κι έτσι αυτή γλυτώνει απ΄ το δηλητήριο. Μετά παντρεύεται αυτόν που αγαπά και ζούν ευτυχισμένοι μέχρι τα βαθειά γεράματα.
Κάποιοι λένε πως η αράχνη η ταραντούλα κρατά το μυστικό της αγάπης και το δηλητήριο είναι βοτάνι που βοηθά τα κορίτσια να σμίξουν με το ταίρι τους. Αλλοι πάλι λένε ότι το βοτάνι αυτό είναι το γιατρικό για όλες τις αρώστιες μα πιο πολύ για την υπερηφάνεια και τον εγωισμό. Αλλοι πάλι πως η αράχνη δεν ξαναφάνηκε στις πεδιάδες του Σαλέντο και ότι μια όμορφη κοπέλα που είχε έρθει από τον Τάραντα παντρεύτηκε εκείνα τα χρόνια ένα παλικάρι που είχε γυρίσει από την Αμερική μετά από ένα ναυάγιο…καλά ζήσαν αυτοί, κι εμείς καλύτερα…
Κώστας Κωνσταντάτος

 Η Αρήτη της Ροδιάς

ΚΥΚΛΟΣ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ, 2010 ΒΡΑΒΕΙΟ ΠΡΟΣΧΟΛΙΚΗΣ & ΠΡΩΤΟΣΧΟΛΙΚΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ «ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΜΑΞΙΜΟΥ»

ΕΒΓΕ – ΕΠΑΙΝΟΣ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΣΗΣ 2009

Τι μπορεί να μεταμορφώσει ένα βασιλιά; Να τον γλυκάνει τόσο, ώστε να σταματήσει έναν πόλεμο; Να τον κάνει να βγάζει τα μυρμηγκάκια από το πιάτο προσεκτικά, γιατί ούτε αυτά δε θέλει να πληγώσει; Τι μάγεψε τη βασιλική καρδιά και την έκανε τόσο ευρύχωρη και ανθρώπινη; Αχ και να γινόταν να συμβεί το ίδιο στους σημερινούς βασιλιάδες του κόσμου! Για να υπάρχει ελπίδα...

μπορείτε να το ακούσετε κι από δω..

 http://www.mikrosanagnostis.gr/library/pageflip27/Default.html

αλλά αξίζει να αγοράσετε το παραμύθι. Η εικονογράφηση είναι φανταστική :)

Παραμύθι παραμύθι;

Από καιρό μου χει καρφωθεί η ιδέα να συλλέξω παραμύθια άλλα και να γράψω δικά μου..και γενικότερα να ασχοληθώ μ΄ αυτό που λέμε παιδική λογοτεχνία.Σήμερα θα ποστάρω ένα παραδοσιακό πομακικό παραμύθι που πέτυχα τυχαία σε μια σελίδα..

H ξακουστή αγελάδα
Mια φορά κι έναν καιρό ήταν ένας βασιλιάς. Ξεκίνησε να πάει να δει την πατρίδα του αλλά περπάταγε πολύ δρόμο και ένα βράδυ του τυχαίνει να φιλοξενηθεί από κάποιον.
Όταν μπήκε για να φιλοξενηθεί βγαίνει ο άντρας της οικογένειας. Βγαίνει και χάνεται για είκοσι λεπτά. Όταν γύρισε πίσω τον ρώτησε ο βασιλιάς:
- Γιατί εσύ εξαφανίστηκες για τόσο, πού ήσουνα;
Kι αυτός του είπε:
- Συγνώμη, εμένα γέννησε η γυναίκα μου ένα παιδί γι αυτό λίγο άργησα.
Και του λέει ο βασιλιάς:
- Συγνώμη, να σε ρωτήσω, μπορούμε για λίγο να το δούμε;
Κι αυτός του λέει:
- Ναι, γιατί όχι; Πάρτο και δες το.
Και ο βασιλιάς το παίρνει στα χέρια του άλλα ήτανε βασιλιάς πολύ διαβασμένος. Και ο βασιλιάς το κοιτάει στο μέτωπο. Το βλέπει στο μέτωπο να γράφει όταν γίνει το παιδί 18 χρονών θα πάρει του βασιλιά την κόρη.
Και του βασιλιά του ήρθε λίγο στραβά. Και ο βασιλιάς λέει:
- Πόσα λεφτά θέλεις; Μπορείς να μου πουλήσεις αυτό το παιδί;
Κι αυτός λέει:
- Να ρωτήσω τη γυναίκα μου.
Κι αυτός πάει, ρωτάει τη γυναίκα του και η γυναίκα του λέει:
- Ναι, άντρα μου, ας του το δώσουμε, εμείς θα γεννήσουμε άλλο. Να του το δώσουμε.
Και το δίνουν στο βασιλιά και βασιλιάς τους δίνει μια γαβάθα λίρες. Παίρνει ο βασιλιάς το παιδί και πηγαίνει από ένα δρόμο εκεί που δεν περνάει πολύς κόσμος. Και φτάνουν σε ένα χωράφι και βλέπει ο βασιλιάς ένα θάμνο και το ρίχνει μέσα στο θάμνο. Και φεύγει ο βασιλιάς.
Όμως, ήταν ένας τσοπάνης που φύλαγε εκεί αγελάδες. Αλλά είχε μια αγελάδα που τη λέγανε «ξακουστή αγελάδα». Kαι αυτή η αγελάδα πήγαινε κοντά στο θάμνο και τάιζε το παιδί.
Αλλά όταν έχει ο τσοπάνης προς το ποτάμι τις αγελάδες έχουν πολύ γάλα. Όταν είναι προς τους θάμνους οι αγελάδες η ξακουστή αγελάδα έχει πολύ λίγο γάλα. Γιατί πάει και ταΐζει το παιδί. Και το αφεντικό άρχισε να μαλώνει τον τσοπάνο:
- Γιατί, τι κάνεις, μήπως το αρμέγεις και το πουλάς;
Και ο τσοπάνος λέει:
- Εγώ δεν ξέρω τίποτα. Αύριο το πρωί θα τα αμολήσω στο ποτάμι και ελάτε μαζί μου να δείτε τι κάνω.
Και το αφεντικό πάει. Ο τσοπάνος όλη τη μέρα μαζί με το αφεντικό του. Όταν πηγαίνουν το βράδυ να τις αρμέξουν οι αγελάδες έχουν πολύ γάλα. Και η ξακουστή αγελάδα έχει ακόμα πιο πολύ γάλα. Και το αφεντικό λέει στον τσοπάνο:
- Βλέπεις η ξακουστή αγελάδα πόσο γάλα κατέβασε; Γιατί όταν είναι στο ποτάμι έχει πολύ γάλα;
Και ο τσοπάνος λέει στο αφεντικό του:
- Εσένα είναι η υποψία σου ότι το αρμέγω και το πουλάω. Αύριο θα τα αμολήσω προς το θάμνο και εσύ θα είσαι μαζί μου να παρακολουθήσουμε την ξακουστή αγελάδα γιατί αυτή όταν βόσκει προς το θάμνο δεν έχει γάλα. Και λέτε ότι εγώ το αρμέγω και το πουλάω.
Και ο τσοπάνος με το αφεντικό του όλη τη μέρα παρακολουθούν την αγελάδα. Και η αγελάδα εκεί προς το απόγευμα χωρίζεται από τις άλλες αγελάδες και πάει να ταΐσει το παιδί. Και το αφεντικό βλέπει και μετά λέει στον τσοπάνο:
- Χίλια συγνώμη, είχες δίκιο. Σου έπαιρνα την αμαρτία για το τίποτα.
Και το αφεντικό παίρνει το παιδί μαζί του και το κουβαλάει. Μετά πάει στο χωριό και λέει στους χωριανούς του:
- Βρήκα ένα παιδί πεταμένο σε ένα θάμνο. Μήπως κανένας το γνωρίζει;
Και του παιδιού ο πατέρας το βλέπει ότι είναι το δικό του παιδί και το παίρνει. Αλλά το αφεντικό του τσοπάνη τον ρώτησε (τον πατέρα):
- Γιατί το παιδί πεταμένο σε ένα θάμνο;
Και αυτός του λέει:
- Συγνώμη, κάποιος ήρθε και έκλαψε για να του το δώσω. Κι εγώ ρώτησα τη γυναίκα και η γυναίκα μου λέει: “Ναι, ας του το δώσουμε. Εμείς θα γεννήσουμε άλλο». Κι εμείς του το δώσαμε κι αυτός πήγε και το πέταξε. Aς το πάρω πίσω.
Και το παίρνει να το μεγαλώσει. Και ο νοικοκύρης το παίρνει, το μεγαλώνει 18 χρονών γίνεται το παιδί. Κι ο βασιλιάς μετά από τόσα χρόνια του έτυχε να ξαναπεράσει από εκείνο το νοικοκύρη. Και του λέει:
- Γεια σου!
- Γεια σου!
- Φυλαχτό αυτό το παλικάρι ποιανού είναι.
Κι αυτός του λέει:
- Αυτό το παλικάρι είναι δικό μου.
Και ο βασιλιάς του λέει:
- Συγνώμη. Μπορεί να έρθει κοντά μου να το δω;
Aλλά ο βασιλιάς ήθελε να το δει στο μέτωπο. Ένα παλικάρι πανέμορφο. Και αυτό πάει κοντά και τον είδε. Ο βασιλιάς είδε ότι ήταν αυτό το παιδί που αγόρασε και το πέταξε. Και ο βασιλιάς αργεί λιγάκι. Ο βασιλιάς πιάνει και γράφει ένα γράμμα και λέει στον πατέρα του παιδιού:
- Πόσα λεφτά θέλετε; Έχω ένα γράμμα το παιδί να το πάει στο χωριό στο βασιλιά.
Και ο νοικοκύρης του λέει:
- Ναι.
Αλλά το γράμμα έγραφε το παλικάρι όταν το πάει στο βασιλιά οι παλαιστές να πιάσουν και να τον κομματιάσουν και να τον πετάξουν.
Tο παλικάρι παίρνει το γράμμα και ξεκινάει. Εκεί πια κουράστηκε και μπαίνει σε έναν κήπο. Κάτω από ένα δέντρο κάθεται και αποκοιμήθηκε. Και το γράμμα είναι μέσα στην τσέπη του.
Στην τύχη περνάει του βασιλιά η κόρη και τον βλέπει να κοιμάται. Και αυτή σκέφτηκε ότι ήταν γραφτό να τον παντρευτεί. Και αυτή παίρνει σιγά το γράμμα και γράφει ένα άλλο χαρτί. Στο χαρτάκι γράφει του βασιλιά «σε τρεις μέρες να παντρέψετε την κόρη του βασιλιά με αυτό το παλικάρι». Και η κόρη σιγά σιγά το γράμμα το βάζει στην τσέπη του και μετά τον ξυπνάει. Αυτός πετάγεται και λίγο τρόμαξε. Και αυτή τον βλέπει και άναψε πολύ και τον ρωτάει:
- Εσύ πώς από δω;
- Εμένα κάποιος με έστειλε, μου έδωσε ένα γράμμα να το πάω στο χωριό στο βασιλιά. Αλλά περπάτησα πολύ και κουράστηκα και εγώ κάθισα λίγο να ξεκουραστώ. Και με πήρε λίγο ο ύπνος. Καλά που με ξύπνησες για να προλάβω να τους το πάω.
Και αυτός το πήγε, το πήραν οι παλαιστές και το διάβασαν. Το γράμμα γράφει «σε τρεις μέρες μέσα να παντρέψετε του βασιλιά την κόρη με αυτό το παλικάρι».
Και αυτοί πιάνουν ζουρνατζήδες, νταουλιέρηδες και πιάσανε δέκα μέρες χτυπάνε, σφυρίζουν, χορεύουν.
Δέκα μέρες μετά ο βασιλιάς πάει στο χωριό.
Ακούει ότι βαράνε, σφυρίζουν, χορεύουν και ο βασιλιάς ρωτάει κάποιον:
- Τι γίνεται εδώ μέσα στο χωριό τόσο γλέντι;
Και ο άνθρωπος λέει στο βασιλιά ότι στείλανε ένα παλικάρι με ένα γράμμα «γρήγορα να το παντρέψετε με του βασιλιά την κόρη». Και ο βασιλιάς σκύβει το κεφάλι του και λέει:
- Ότι γράφει δεν ξεγράφει. Το γραμμένο δε ξεγράφεται. Ο Θεός είναι πιο μεγάλος από όλους μας.
Και ο βασιλιάς βγάζει τη στολή και το σπαθί και τον κάνει βασιλιά.

Από το βιβλίο του Αλή Ρόγγο, Παραμύθια και τραγούδια των Πομάκων της ορεινής Ξάνθης, εκδόσεις Οδυσσέας, Αθήνα, 2005

L'ombelico del mondo - The Center of the World

L'ombelico del mondo

Questo e l'ombelico del mondo
l'ombelico del mondo (X2)
e qui che si incontrano facce strane di una bellezza un po' disarmante
pelle di ebano di un padre indigeno e occhi smeraldo come il diamante
facce meticce di razze nuove come il millennio che sta iniziando
e questo e l'ombelico del mondo e noi stiamo gia ballando
Questo e l'ombelico del mondo
l'ombelico del mondo (X2)
Questo e l'ombelico del mondo dove non si sa dove si va a finire
e risalendo dentro se stessi alla sorgente del respirare
e qui che si incontrano uomini nudi con un bagaglio di fantasia
questo e l'ombelico del mondo senti che sale questa energia
Questo e l'ombelico del mondo
l'ombelico del mondo (X2)
Questo e l'ombelico del mondo e qui che c'e il pozzo dell'immaginazione
dove convergono le esperienze e si trasformano in espressione
dove la vita si fa preziosa e il nostro amore diventa azioni
dove le regole non esistono esistono solo le eccezioni
Questo e l'ombelico del mondo
l'ombelico del mondo (X2)
Questo e l'ombelico del mondo e qui che nasce l'energia
centro nevralgico del nuovo mondo da qui che parte ogni nuova via
dalle provincie del grande impero sento una voce che si sta alzando
questo e l'ombelico del mondo e noi stiamo gia ballando
Questo e l'ombelico del mondo
l'ombelico del mondo (X2)

Το τραγούδι αυτό μου το έστειλε ένας φίλος μου..είναι πολυ τρελό το βίντεοκλιπ..ξεσηκωτικό.. ! χαχαχα!Δώστε έμφαση στο στίχο, είναι όμορφος! :-) όπως και ο τραγουδιστής  !!

The Center of the World

This is the center of the world
the center of the world
it's here the place where strange faces of a slightly disarming beauty gather
the ebony skin of a indigenous father and the emerald eyes like diamond
half-cast faces of new races like the millenium that is starting
this is the center of the world and we're already dancing.
This is the center of the world
the center of the world
this is the center of the world, you don't know where will you end up
and going back inside ourselves to the breathing sources
it's here the place where naked men with lots of fantasies meet
this is the center of the world, you feel the energy spreading
This is the center of the world
the center of the world
This is the center of the world, here's the well of imagination
where experiences converge and turn into expressions
where life becomes valuable and our love turns into actions
where there are no rules but only exceptions.
This is the center of the world
the center of the world
This is the center of the world, energy is born here
nerve centre of the new world, every new path starts from here
from the provinces of the great Empire I hear a voice rising
this is the center of the world and we're already dancing.
This is the center of the world
the center of the world

Ονείρατα..

Λοιπόν...για να γέμισα 32 σελίδες με τα favorites μου στο deviantART αποφάσισα πως κάτι θα αξίζουν αυτές οι εικόνες. :Ρ Οπότε αποφάσισα κάθε βδομάδα ή κάθε δύο ή τρεις να παραθέτω κάποιες εικόνες και να γράφω για ποιο λόγο μου κίνησαν το ενδιαφέρον :D

1. One lonely girl

Πώς να το εξηγήσω; Πώς να εξηγήσω τη μελαγχολικότητα που μου βγάζει αυτή η εικόνα;  Μπορεί να φαίνεται απλή ή και ίσως πολύ... τιποτένια, αλλά για εμένα βγάζει μάι μελαγχολική ρομαντικότητα. Είναι πολύ ρομαντική. Και μου δίνει την αίσθηση της κοπέλας που περιμένει κάτι. Ή που προσπαθεί να αποφύγει ή να κρύψει κάτι.

2. princess...... 

Τι να πρωτοσχολιάσω εδώ; Τα υπέροχα φθινοπωρινά χρώματα που απλά αγαπώ; Το όμορφο γλυκό φόρεμα; Ή την αίσθηση που μου βγάζει; Σα μία μικρή πριγκίπισσα που μόλις έμαθε τι πάει να πει αγάπη και παγιδευμένη στον πύργο της περιμένει το δικό της Prince Charming... Παλιά το είχα στην υπογραφή μου σε φόρουμ με τη φράση "Do you know where my Prince Charming is? I think he forgot me..." Ταυτόχρονα δηλαδή καταφέρνει να είναι ΚΑΙ μελαγχολική <3

3. Magic Vial- Love Dreams

Προσωπικά μου θυμίζει κάτι σα φυλαχτό που θα φόραγε μάι μάγισσα. Μέσα του έχει κρυμμένες δυνάμεις. Και οι δυνάμεις αυτές σε βοηθούν να πραγματοποιήσεις τα όνειρά σου. Ή από την άλλη... μέσα του απλά περιέχει ευχές. Δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω... Αλλά η σκέψη ενός μπουκαλιού που περιέχει τις απόκρυφες ευχές και επιθυμίες κάποιου είναι τόοοοοσο ρομαντική. <3

4. Tattoo

 '' You can't take the sky from me'' γράφει ο ώμος της κοπέλας. Και με τα χρώματα, είναι από τα πιο αισιόδοξα μυνήματα που έχω δει. Είναι σα να σου λέει: Ο ουρανός μου ανήκει. Το μέλλον ανοίγεται μπροστά μου, γεμάτο τόσες προοπτικές. Θα σκαρφαλώσω στο ψηλότερο σύννεφο που μπορώ, ανεβαίνοντας ένα-ένα τα σκαλοπάτια. Και δε μπορείτε να κάνετε τίποτα για να σταματήσω να ονειρεύομαι και να ελπίζω.